22 Ağustos 1926 tarihinde Tarsus’ta doğdu. Eskişehir Ticaret Lisesi’ni bitirdi (1946). Türkiye İş Bankası’na girerek Adana, Ankara ve İstanbul’da çalıştı. Halkla İlişkiler Müdür Yardımcısı görevinde iken, hizmette otuz yılını doldurunca kendi isteğiyle emekliye ayrıldı (Haziran 1977). İstanbul’da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu.
Şiire 1940’da Yedigün şairleri arasında başlayan; 1975’te 33 şiir, 4 düzyazı kitabı, 13 antoloji ve biyografik eser, toplam 50 kitap çıkarmış bulunan, şiir plakları, şarkı sözleri ve yergileriyle tanınan Oğuzcan, günümüzün en popüler şairlerinden biridir. Genellikle Faruk Nafiz Çamlıbel duyarlılığında ve aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde çoğalttığı şiirini, 1973’te büyük oğlu Vedat’ın ölmesi üzerine, hayatın boşluğu, ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına yöneltti. Şairlik başarısını, daha etkili, aruzla yazdığı rubailerinde gösterdi.
Eserleri
- Mustafa Kemali Düşünüyorum
- İnsanoğlu (1947)
- Dolmuş (1955)
- Üstüme Varma İstanbul (1961)
- Sahibini Arayan Mektuplar (1961)
- Yeni Dünya Rekoru (1961)
- Sevenler Ölmez (1962)
- Çigan Gözler (1962),
- Ötesi Yok (1963)
- Hüzün Şarkıları (1963)
- Bir Gün Anlarsın (1965)
- Sadrazamın Sol Kulağı (1965)
- Mihribana Şiirleri (1965)
- İnşallahla Maşallahla (1965)
- Taşlar ve Başlar (1966)
- Seni Sevmek (1966)
- Toprak Olana Kadar (1968)
- Göbek Davası (1968)
- Ben Seni Sevdim mi (1968)
- Halktan Yana (1969)
- Aşk mıydı O (1969)
- Önce Sen Sonra Ben (1971)
- Rübailer (1972)
- Acılar Denizi (1973)
- Yalan Bitti (1975)
- En Eski Yalnızlığımdın Sen Benim (1978)
- Dikiz Aynası (yergi şiirleri, 1982)
- Oğul koşması
- Her Gece Sen
- Beşinci Mektup
- Milyon Kere Ayten
- Bir Başka İstanbul
- Beni Unutma
- Ben Senin En Çok
0 yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.