Yusuf Ziya Ortaç (23 Nisan 1895 - 11 Mart 1967) Türk, Türkçü şair, yazar, edebiyat öğretmeni.
Beş Hececiler grubunun üyesi ve öncülerinden. İstanbul Vefa İdadisi'ni bitirdi. 1915'te Darülfünun-ı Osmani'nin (İstanbul Üniversitesi) açtığı yeterlilik sınavını kazanarak edebiyat öğretmeni oldu. Çeşitli okullarda dersler verdi. Orhan Seyfi Orhon birlikte çıkardığı Akbaba mizah dergisini ölümüne değin yayınladı. 1946-1954 arasında Ordu milletvekili olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde bulundu. Şiire aruzla başladı. Ziya Gökalp'in etkisiyle hece ölçüsünü benimsedi, bu türün başarılı örneklerini verdi. Beş hececilere katılıp bu akımın şemsiyesi altında ün kazandı. Şiirleri Türk Yurdu, Servet-i Fünun ve Büyük Mecmua'da yayınlandı. Akbaba dergisinde akıcı bir dille, rahat okunur bir tarzda yazdığı fıkralarında siyasal mizahın özgün örneklerini verdi. Şiir ve gülmece yazılarının yanı sıra roman, öykü ve oyunlar da yazdı
Eserleri
Roman
- Kürkçü Dükkanı (1931)
- Şeker Osman (1932)
- Göç (1943)
- Üç Katlı Ev (1953)
Şiir
- Akından Akına (1916)
- Aşıklar Yolu (1919)
- Cenk Ufukları (1920)
- Yanardağ (1928)
- Bir Selvi Gölgesi (1938)
- Kuş Cıvıltıları (Çocuk şiirleri, 1938)
- Bir Rüzgar Esti (1952)
Oyun
- Binnaz (1918)
- Latife (1919)
- Kördüğüm (1920)
- Nikahta Keramet (1923)
Mizah
- Şen Kepçe Ozan (1919)
- Beşik (1943)
- Ocak (1943)
- Sarı Çizmeli Mehmed Ağa (1956)
- Gün Doğmadan (1960)
Gezi/Anı/Biyografi
- İsmet İnönü (1946)
- Göz Ucuyla Avrupa (1958)
- Portreler (1960)
- Bizim Yokuş (1966)
0 yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.