29 Ağustos 2013 Perşembe

Ingrıd Bergman

Ingrid Bergman (d. 29 Ağustos 1915, Stokholm - ö. 29 Ağustos 1982, Londra), İsveçli sinema ve tiyatro oyuncusu.
29 Ağustos 1915 tarihinde İsveç'in Stokholm şehrinde doğdu. 1934'te sinemaya başladı, Intermezzo (1936) filmiyle ilgiyi çekti. Daha sonra ABD'ye giderek birçok filmde oynadı. Özellikle İngiliz yönetmen Hitchcock'un filmlerindeki rolleriyle unutulmaz oldu.
Işıklar Sönerken ile Oscar kazanan sanatçı, 1950 yılında, İtalyan yönetmen Rosselini'nin çağrısıyla İtalya'ya giderek oraya yerleşti.
1956 yılında, Paris'te Çay ve Sempati oyunuyla tiyatroya döndü. Anastasia'daki rolüyle ikinci Oscar'ını kazandı.
Üçüncü ve son Oscar'ını da Doğu Ekspresinde Cinayet filmindeki rolüyle kazanan Bergman, 1978 yılında ülkesi İsveç'e dönerek anılarını yayımladı. Yine 1978 yılında ünlü İsveçli yönetmen Ingmar Bergman ile uzun zamandır beklediği film yapma projesini gerçekleştirdi.
29 Ağustos 1982 tarihinde İngiltere'nin Londra şehrinde hayata gözlerini yumdu. Bergman'ın cenazesi yakılarak külleri ülkesi İsveç'e götürülmüştür.

Filmografi



  • Landskamp (1932)
  • Munkbrogreven (1935)
  • Bränningar (1935)
  • Swedenhielms (1935)
  • Valborgsmässoafton (1935)
  • På solsidan (1936)
  • Intermezzo (1936)
  • Dollar (1938)
  • Die Vier Gesellen (1938)
  • En Kvinnas ansikte (1938)
  • En enda natt (1939)
  • Intermezzo: A Love Story (1939)
  • Juninatten (1940)
  • Adam Had Four Sons (1941)
  • Rage in Heaven (1941)
  • Dr. Jekyll and Mr. Hyde (Dr. Jekyll ve Mr. Hyde) (1941)
  • Kazablanka (Casablanca) (1942)
  • Çanlar Kimin İçin Çalıyor (1943)
  • Gaslight (Işıklar Sönerken) (1944)
  • Spellbound (Öldüren Hatıralar) (1945)
  • Saratoga Trunk (Saratoga Güzeli) (1945)
  • The Bells of St. Mary's (1945)
  • American Creed (1946)
  • Notorious (Aşktan da Üstün) (1946)
  • Arch of Triumph (Zafer Abidesi) (1948)
  • Joan of Arc (Jan Dark) (1948)
  • Under Capricorn (Kapri Yıldızı) (1949)
  • Stromboli (Stromboli) (1950)
  • Europa '51 (Avrupa '51) (1952)
  • Viaggio in Italia (İtalya'da Yolculuk) (1953)
  • La Paura (Korku) (1954)
  • Giovanna d'Arco al rogo (Jan Dark) (1954)
  • Elena et les hommes (1956)
  • Anastasia (Anastasia) (1956)
  • Indiscreet (1958)
  • The Inn of the Sixth Happiness (Altıncı Mutluluk Hanı) (1958)
  • Goodbye Again (Brahms'ı Sever misiniz?) (1961)
  • The Visit (1964)
  • The Yellow Rolls-Royce (Sarı Otomobil) (1964)
  • Stimulantia (1967)
  • Cactus Flower (Kaktüs Çiçeği) (1969)
  • Walk in the Spring Rain (1970)
  • Murder on the Orient Express (Doğu Ekpresinde Cinayet) (1974)
  • A Matter of Time (Bir Zaman Sorunu) (1976)
  • Höstsonaten (Güz Sonatı) (1978)


 

Oben Güney


Oben Güney   (d. 7 Aralık 1938 - İstanbul, ö. 28 Ağustos 1993 - İstanbul)   Tiyatro ve sinema sanatçısı; yönetmen, yazar, oyuncu.
1953 yılında şiir yazmaya başlayan Oben Güney; ertesi yıl Behçet Kemal Çağlar ve Attilâ İlhan'la mektuplaşarak tanışır. 1955 yılında ise, tiyatroya ilgi duymaya başlar, bu arada Başkent ve Varlık dergilerinde ilk şiirleri yayımlanır. 1956'da ilk kez amatör olarak sahne tozunu yutan sanatçı, bir yıl sonra Dormen Tiyatrosu'nda aldığı kursları bitirir. Profesyonel anlamda 1958 yılında Nisa Serezli, Aydemir Akbaş gibi sanatçılarla ilk profesyonel oyununu oynar. Askerliğinin ardından bir yandan yazdığı şiirlerini yayımlatmaya devam ederken, diğer yandan tiyatro oyunculuğunu sürdürür. 1960 yılında Almanya'ya giderek Ulm Tiyatrosunda eğitim alır. Dönüşünde Ankara'nın tek özel tiyatrosu olan Meydan Sahnesi'nde Adalet Ağaoğlu, Çetin Köroğlu, Kartal Tibet, Başar Sabuncu, Selçuk Uluergüven gibi sanatçılarla çalışır.
1963'te AST bünyesinde yer alır. 1968'de Fransa'ya giderek Fransız tiyatro ustalarıyla tanışıp onlardan bilgiler alır. Türkiye'ye dönünce Özdemir Nutku ve Demircan Türkdoğan ile birlikte Yenişehir Tiyatrosunu kurarlar. Topluluğun dağılmasından sonra, Markopaşa Oyuncuları adlı yeni bir oluşumun içine giren Güney, Anadolu'ya turnelere çıkar: Turnelerde linçten - taşlanmaya, ayakta alkışlanmaktan, evlerde konuk edilmelere kadar çeşitli tepkiler görürler.
Tekrar AST'a döndüğü 1970 yılında Polonya'ya gider. Varşova Devlet Tiyatrosu'nun çalışmalarını izler. Uzun bir süre Krakow Üniversitesinin konuğu olarak Varşova'da tiyatro çalışmaları yapar, şiirleri yayımlanır, oyunları sergilenir. Varşova'da tiyatro üzerine konferanslar verir.
1972'de hastalanan sanatçı, iki kez ameliyat olur, Krakow'da sol böbreği alınmak zorunda kalınır. 1971'de hava değişimi için Yugoslavya'ya giden Güney'in, oradaki basın organlarında röportajları, söyleşi ve yazıları yayımlanır.
Norveç, İsveç, İspanya, Yunanistan, Çekoslovakya Macaristan ve İtalya'da tiyatro araştıma vbe çalışamaları yapan sanatçı, bazı ülkelerde oyuncu olarak da sahneye çıkar. 1977'de Maria Jala ile evlenir, eşinin hamile kalması üzerine yurda döner. Bu evliliğinden iki çocuğu olmuştur. 1978 yılında Oben Güney, İstanbul Şehir Tiyatroları’na yönetmen, oyuncu, Yönetim Kurulu Üyesi olarak katılır. 1982'de 12 Eylül Darbesi yönetimi sonucu görevine son verilir.
Bu süreçte uzun süre ekonomik sıkıntılar çeken ve sağlığı bozulan sanatçı, 1986'da yeniden İstanbul Şehir Tiyatroları’na girer. Arada özel ve ödenekli tiyatrolarda rol alır. 1991'de kalp hastalığı ve böbrek yetmezliği nedeniyle sanat hayatından uzaklaşmak zorunda kalır. Ayrıca 217 skeç ve radyo oyunu yazmış, 60 radyo programında yönetmenlik yapmıştır. Çoğu yayımlanan 600 kadar şiiri vardır. 30 civarında Fransızca ve Lehçe düzyazı çevirisi yapmış, 50 den fazla inceleme - araştırma yazısı çıkmış, İnsanda Tiyatro - Tiyatroda insan adlı kitabının birinci cildini çıkarmıştır.
Sanatçı; otobiyografisini yazdıktan bir ay sonra, böbrek nakli beklerken ölür.

Sahip olduğu ödüller

  • 1995 Bakırköy Halk Evi’nin düzenlediği Türkiye çapındaki şiir yarışmasında İkincilik ödülü.
  • 1983 Avni Dilligil “En İyi Rejisör” Ödülü: (Çıkmaz Sokak’la.)
  • 1984 Gösteri Dergisi En iyi röportaj yarışmasında 3.lük
  • 1988 Aile Planlaması Vakfı En iyi senaryo dalında ikincilik
  • 1989 Ankara Sanat Evi – Katherine Blum adlı oyundaki Rahip rolüyle “En iyi yardımcı oyuncu” ödülü
  • 1990 Görüşme-Kutlama-Çağrı (Avni Dilligil en iyi rejisör ödülü)
  • 1991 Uzaktan Piyano Sesleri (Avni Dilligil en iyi rejisör ödülü)
  • 1976 Szczecin (Polonya) “Yük” (Monodram Festivalinde En iyi monodram seçildi.)

Filmografisi

  • Birçok tiyatro oyununda rol alan sanatçı, Erdoğan Kar'ın yönettiği 1986 yapımı Su adlı filmde de oynamıştır.

Yönettiği oyunlar

  • Uzaktan Piyano Sesleri : Jofrey Maddow-John Driver - Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu - 1991
  • Ar mı, Kar mı? : Kabare - 1990
  • Görüşme-Kutlama-Çağrı : Waclav Havel - İstanbul Şehir Tiyatrosu - 1990
  • Sayın Muhbir Vatandaşlar (Başar Sabuncu) - 1986
  • Çıkmaz Sokak : Tuncer Cücenoğlu - 1985
  • Batı Yakası Hikayesi (Müzikal) : 1985
  • Kamp 17 : 1985
  • Yalnızlar Parkı (Hayvanat Bahçesi(oyun) : 1984
  • Baba : Güner Sümer - 2984
  • İkiz Kardeşim David - 1983
  • Gökyüzünde Bir Kıyı : Oben Güney - 1979
  • Dönüş (oyun) : Üsküdar Şehir Tiyatrosu - 1978
  • Hukuymetin Kesesi : Oben Güney - 1968
  • Eşşeği Saldım Çayıra : Oben Güney - 1968
  • Pamuk Prenses ve 7 Cüce : Oben Güney - 1968
  • Gültepe Oyunları : 1968
  • Kırmızı Şapkalı Kız : Oben Güney - 1966
  • 1966 oyunlar : (Tardieu) - Deneme Tiyatrosu - 1966
  • Bir Evlenme Teklifi : Anton Çehov - [1995]]
  • Saf Adam ve Kundakçılar : Max Frisch) - Ankara Sanat Tiyatrosu - [[1965]
  • Dönüş (oyun) : Arthur Miller - 1964
  • Denemeler : Montaigne - (amatör bir topluluk çalışması) - [[1960]
  • Paydos (oyun) : Cevat Fehmi Başkut - (amatör bir topluluk çalışması) - [[1955]

Rol aldığı oyunlar

  • Simavnalı Şeyh Bedreddin (Orhan Asena) - Ankara Sanat Tiyatrosu - 1968
  • Keloğlan : Birkan Özdemir - Ankara Sanat Tiyatrosu - [[1965]
  • Arturo-Ui’nin Önlenebilir Tırmanışı : Bertolt Brecht - Ankara Sanat Tiyatrosu - [[1965]
  • Saf Adam ve Kundakçılar : Max Frisch) - Ankara Sanat Tiyatrosu - [[1965]
  • Ayak Bacak Fabrikası : Sermet Çağan - Ankara Sanat Tiyatrosu - 1964
  • Sultan Gelin : Çahit Atay - Ankara Sanat Tiyatrosu - 1964
  • Yosma : Ruzante - Ankara Sanat Tiyatrosu - 1964
  • Mezarsız Ölüler : Jean Paul Sartre - Ankara Sanat Tiyatrosu - [[1963]

Yazdığı oyunlar

  • Dilenci
  • Yük (Wór)
  • Suç
  • Kan (Büyük El)
  • Çöp
  • Gökyüzünde Bir Kıyı
  • Sınır
  • Duvar
  • Bir Kadının Zaman Dışı Yaşamı.
  • Adem ile Havva
  • Dazlak
  • Kavanozya

27 Ağustos 2013 Salı

Neyzen Aka Gündüz Kutbay


 


Neyzen Aka Gündüz Kutbay (d. 1934, ö. 1979 İstanbul) Neyzen.
Eyüp Ortaokulu'nu ikinci sınıfındayken terk etmiştir. Babası, okumayan oğlunu bir kundura atölyesinde iş hayatına vermiştir. Sanat yaşamına, bu dönemde, 1953 yılında Gavsi Baykara'nın aracılığıyla başlamıştır. Gavsi Baykara'nın başkanlığını yaptığı Üsküdar Musiki Cemiyeti'nde 3 yıl Gavsi Baykara'dan ders almıştır. 1960 yılında, İstanbul Radyosu'nun yaptığı sınavı başarıyla kazanarak neyzen olarak atanmıştır. Daha sonra İstanbul Devlet Konservatuvarı'nda hocalık görevinde de bulunmuştur. Bir neyzen için çok önemli bir nokta olan, Mevlana Törenlerinde Neyzenbaşılık görevine Neyzen Halil Can'ın vefatından sonra layık görülür. Pek çok sanatçı ve grupla çeşitli organizasyon ve kayıtlarda bulunmuştur. Dem seslerdeki başarısı hâlâ herkesi hayran bırakan müzisyen 1979 senesinde, bir radyo programında, kayıt sırasında ölmüştür

Katkıda Bulunduğu Eserler


  • PLAK: Oriental Wind: Zikr. (1979) (Sun Records SEB 11005, Fransa - Melodi Plaklari 1138, Türkiye - Paddle Wheel K28P 6011, Japonya)
  • CD: Musique Classique Ottomane/Ottoman Classical Music Makam (1993) (yapım:Orkestra Müzik, 3356570651423,Fransa)
  • CD: Derviş - Okay Temiz. (1998) (8692646500772)
  • CD: Mevlana Dede Efendi Saba Ayini - Kani Karaca (1996, Kalan Müzik ,İstanbul, 691834001121)
  • CD: Aşk (2CD). (2009, Kalan Müzik ,İstanbul, 1834008922)

Örnek Eserler


Orhan Melih Günşiray

Orhan Melih Günşiray   (d. 3 Temmuz 1928, İstanbul - ö. 27 Ağustos 2008, İstanbul)   Türk sinema sanatçısı.
Nüfusa kayıtlı adı tam olarak "Orhan Melih Günşiray" olan,sinema çalışmalarında kullandığı "Orhan Günşiray" adıyla tanınan, Yeşilçam'ın efsane jönü olan sanatçı, Musahipzade Murat Bey'in torunu, merhum Mahir ve Nebiye Günşiray'ın oğulları, Nerime Özsu'nun kardeşi, Meral Furtun'un ağabeyi, merhum Celal Özsu'nun ve Erdal Furtun'un kayınbiraderi, Banu-Yalçın Sarısözen, Mahir, Ömer, Merih Furtun ve Itır-Ahmet Demet'in dayıları, Meral, Stephanie, Ömercan, Erdal ve Mehmet'in büyük dayıları, Murat-Nilüfer (Olcay)-Mahir-Aslı-Gülüm Günşiray'ın babaları, Emir Olcay-Can-Sedef-Mercan Günşiray ve Hazar Budakova'nın dedeleri, Nilgün Günşiray ve Utku Olcay'ın kayınpederleri, Gülçin Esen'in eşi, Fenerbahçe Spor Kulübü'nün 2818 Sicil No'lu Yüksek Divan Kurulu üyesi, Türk Sineması'nın değerli oyuncusudur.

Yaşamı

İstanbul'da doğan sanatçı, Tophane Sanat Okulu'ndan mezun oldu. Bir süre ticaretle uğraştı. 1950'de Adalar Erkek Güzeli seçildi. 1957'de Hasan Kazankaya'nın teşvikiyle sinema oyunculuğuna adım atıp Lejyon Dönüşü filmiyle beyaz perdeye geçti. Ardından aynı yıl içinde Murat Çeşmesi adlı tarihi temalı filmde oynadı. O yıllarda sinema oyunculuğuna güvenemeyen Günşiray, yapmakta olduğu müteahhitlik işi yanında sinemaya devam etti. 1959 yılında baş rolünü Neriman Köksal'la paylaştığı Fosforlu Cevriye filmi beklenmeyen bir ilgiyle karşılaşınca, film yapımcılarının aradığı jön olan Orhan Günşiray, yaşamının yönünü sinemaya çevirerek kısa sürede halkın en sevdiği oyuncular arasına girdi.
Sinemada daha sonra Atıf Yılmaz'la ortak Yerli Film'i kurarak yapımcılığa geçti. 1962'de Abdullah Ziya Kozanoğlu'nun eserinden, Suat Yalaz'ın senaryosunu yazıp, Atıf Yılmaz'ın yönettiği Cengiz Han'ın Hazineleri filminde baş rol oynadı. Büyük umutlarla varını yoğunu bu kostüme, tarihi temalı filme yatıran Günşiray, film vizyona girdiğinde beklediği hasılatı elde edemedi.
Daha sonra kendi firması "Günşiray Film"i kurdu. 1966'da Lütfü Akad'ın yönettiği, kendisinin başrolünü oynadığı, Türkiye'nin ilk sinemaskop siyah-beyaz filmi Sırat Köprüsü filmini yaptı. 1959-1966 yılları arası Türk Sineması'nın en sevilen ve filmleri ilgi gören aktörü oldu. Özellikle polisiye filmlerin çapkın jönü oldu.
Magazin basınında da çapkınlıkları ile gündeme geldi. 1970'den sonra sinemadan uzaklaşarak şarkıcılık, düğün salonu, yazlık sinema işletmeciliği (Beşiktaş Mıstık Sineması) yaptı. 1970'de İbret filmiyle sinemaya döndü fakat kısa bir süre sonra sinemadan ayrıldı. 1981'de "7 Şoförün Öyküsü" filmini çevirdi. Televizyon reklam filmlerinde rol aldı. Ömrünün kalan bölümünde bazı film ve televizyon dizilerinde oynadı.
Başından 8 evlilik geçti. Çocuklarından Mahir Günşiray'ı çocukken Oğlum Oğlum adlı filminde oynattı. Daha sonra Konservatuvar'ın Tiyatro Bölümünden mezun olan Mahir Günşiray, baba mesleği oyunculuğu seçip tiyatro ve sinema filmlerinde oynadı.
Yaşamının son yılında kan eksilmesi tedavisi gören sanatçı, tedavi gördüğü İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde 27 Ağustos 2008 tarihinde vefat etti. 30 Ağustos Cumartesi günü Teşvikiye Camii'nden kaldırılan cenazesi, Zincirlikuyu Mezarlığı'nda toprağa verildi.

Filmografisi

  • İlk Aşk - 2006
  • Ayışığı Neredesin - 2004
  • Yaralı Kurt - 2000
  • Kerem - 1999
  • Marziye - 1998
  • Ay Işığında Saklıdır - 1996
  • Yağ Yağmur - 1990
  • Paramparça - 1985
  • Ölüm Savaşçısı - 1984
  • Gizli Kuvvet - 1983
  • Son Savaşçı - 1982
  • Üç Kardeştiler - 1981
  • Şaka Yapma - 1981
  • Unutulmayanlar - 1981
  • Su - 1981
  • İki Tatlı Serseri - 1975
  • Keloğlan İz Peşinde - 1975
  • Karateciler İstanbul'da - 1974
  • Yankesici - 1974
  • Kırık Merdiven - 1972
  • Ölüme Köprü - 1972
  • Vurguncular - 1971
  • İbret - 1971
  • Dişi Hedef - 1971
  • Şeytan Kayaları - 1970
  • Selahattin Eyyubi - 1970
  • Gizli Emir - 1969
  • Şeytan Kafesi - 1968
  • Tek Kurşun - 1968
  • Gariban - 1966
  • Sırat Köprüsü - 1966
  • Beleş Osman - 1965
  • Gizli Emir - 1965
  • Kadın Okşanmak İster - 1965
  • Kanlı Meydan - 1965
  • Bekri Mustafa - 1965
  • Oğlum Oğlum - 1965
  • Dağ Başını Duman Almış - 1964
  • Şeytanın Uşakları - 1964
  • Hizmetçi Dediğin Böyle Olur - 1964
  • Manyaklar Köşkü - 1964
  • Dullar Tercih Edilir - 1964
  • Erkek Sözü - 1964
  • On Güzel Bacak - 1964
  • Şu Kızların Elinden - 1964
  • Uçurumdaki Kadın - 1964
  • Şehrazat - 1964
  • Yankesici Kız - 1964
  • İki Gemi Yanyana - 1963
  • Yarın Bizimdir - 1963
  • Çapraz Delikanlı - 1963
  • Hop Dedik - 1963
  • Üç Çapkın Gelin - 1963
  • Bir Hizmetçi Kızın Hatıra Defteri - 1963
  • Zoraki Milyoner - 1963
  • Baş Belası - 1963
  • Bazıları Dayak Sever - 1963
  • Yabancı Kız - 1963
  • Sıralardaki Heyecanlar - 1963
  • Çiçeksiz Bahçe - 1963
  • Kadınlar Hep Aynıdır - 1963
  • Azrailin Habercisi - 1963
  • Cengiz Han'ın Hazineleri - 1962
  • Çam Sakızı - 1962
  • Geçti Buranın Pazarı - 1962
  • Leyla - 1962
  • İkimize Bir Dünya - 1962
  • Kadın Ve Tabanca - 1962
  • Aşka Kinim Var - 1962
  • Erkeklik Öldü mü - 1962
  • Fosforlu Oyuna Gelmez - 1962
  • Bir Çiçek Üç Böcek - 1962
  • Bir Gecelik Gelin - 1962
  • Sahte Nikah - 1962
  • Külhan Aşkı - 1962
  • Siyah Melek - 1961
  • Allah Cezanı Versin - 1961
  • Aşk Ve Yumruk - 1961
  • Çapkınlar - 1961
  • Dikenli Gül - 1961
  • Mahalleye Gelen Gelin - 1961
  • Oy Farfara Farfara - 1961
  • Ölüm Film Çekiyor - 1961
  • Seviştiğimiz Günler - 1961
  • Tatlı Bela - 1961
  • Aslan Yavrusu - 1960
  • Dolandırıcılar Şahı - 1960
  • Ölüm Perdesi - 1960
  • Cici Katibem - 1960
  • Dostluklar Yaşadıkça - 1960
  • Civanmert - 1960
  • Vatan Ve Namus - 1960
  • Binnaz - 1959
  • Felaket Yolu - 1959
  • Erkek Fatma - 1959
  • Fosforlu Cevriye - 1959
  • Ninno - 1959
  • Kıtipiyoz'a Tuzak - 1959
  • Kederli Yıllar - 1958
  • Hayat Cehennemi - 1958
  • İstanbul Macerası - 1958
  • Murat Çeşmesi - 1957
  • Lejyon Dönüşü - 1957

26 Ağustos 2013 Pazartesi

Füreya Koral




Füreya Koral, (2 Haziran 1910-26 Ağustos 1997) Türk seramik sanatçısı. Özellikle çinicilik konusundaki gelişkin tekniğiyle, Doğu ve Batı sanatlarının bir birleşimine varmıştır.

Hayatı

Füreya Koral İstanbul'da doğdu. Babası Emin Paşa idi. 1927'de Notre Dame de Sion Kız Lisesi'nden mezun oldu. Bir süre İstanbul Üniversitesi'nde Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümüne devam etti. Dönemin ünlü Macar keman virtüözü, sonradan Füreya'nın teyzesi Aliye Berger ile evlenecek olan, Charles Berger'den özel keman dersleri aldı. 1940-1944 arasında müzik eleştirileri yazdı, çeviriler yaptı.
İkinci evliliğini o zaman milletvekili olan Kılıç Ali ile yaptı ve Ankara'ya yerleşti. Bu evlilik sırasında tüberküloz'a yakalandı. İsviçre'de Leysen'de sanatoryomda tedaviye gitti. Burada iken Londra'da bulunan teyzesi Fahrelnissa Zeid, vaktini verimli geçirmesi amacıyla ona sanatla uğraşma materyelleri gönderdi. Bunlar arasında bulunan seramikçilik alet ve meteryalı dolayısiyla ilk defa seramikçiliğe ciddi bir uğraş olarak başladı.
1947'de Lozan'da seramik çalışmalarına başladı. Ardından tanınmış Fransız seramikçi Serré'nin desteği ile, Paris'te özel bir seramik atölyesinde çalışmalarını sürdürdü. İlk seramik ve taşbaşkı sergisini 1951'de Paris'te açtı. Aynı yıl yurda döndü, Maya galerisinde yapıtlarını sergiledi. Yurt içi ve yurt dışındaki çeşitli sergilere katıldı, ödüller aldı.
Füreya Koral, 26 Ağustos 1997’de 87 yaşında İstanbul'da öldü.

Sanatı

Füreya Koral, soyuttan gerçeküstüne uzanan ve zaman zaman yerelliğe ağırlık veren bir anlatım çeşitliliği içinde seramik panolar, üç boyutlu yapıtlar, vazo, tabak vb. gibi günlük yaşamda kullanılacak ürünler gerçekleştirmiştir. Özellikle çinicilik konusundaki bilgisi ve yetkin işçiliği yapıtlarında Doğu ve Batı sanatını başarılı bir biçimde birleştirilmesine olanak vermiştir.
Özellikle duvar dekorasyonu, pano ve şömine üstüne çalışmalar yaptı, 1960 yılında da Ankara'daki bir otel için büyük bir pano yaptı. Sanatçının diğer eserleri arasında, 1963 yılında Ankara'da Ulus Çarşısı'na, İstanbul Manifaturacılar Çarşısı'na, 1966 yılında İstanbul'da Ziraat Bankası'na, 1969 yılında İstanbul Divan Oteli'ne yaptığı panolar sayılabilir.

Sergileri

1951’den günümüze kadar yurt içinde ve dışında 32 sergi açtı. Eserleri Paris'teki Salon d'Octobre, Ciudad de Mexico'daki Modern Sanat Müzesi, Prag'da Napstkovo Müzeum, Washington'da Smitshonian Institute ve Türkiye'nin çeşitli yerlerindeki galerilerde sergilendi.

Ödülleri

1955 yılında Cannes Milletlerarası Sergisinde gümüş madalya, 1962 yılında Prag Milletlerarası Sergisinde altın madalya kazandı. 1967 yılında İstanbul'da düzenlenen Milletlerarası Seramik Sergisinde de gümüş madalya aldı. Ayrıca Washington Smithsonian Enstitüsü'nden ödül ve Fransa'daki Vallauriş bienalinden onur diplomasi aldı. Koral, 1981'de Kültür Bakanlığı ödülü, 1986'da Sedat Simavi Vakfı Plastik Sanatlar Ödülü'nü de lâyık görüldü.

Füreya Üstüne

Yazar Ahmet Hamdi Tanpınar 1958 yılında onun için şunları yazmıştı:
Daha ilk tecrübelerinden itibaren seramığı başka iklimlere taşımaya çalıştı. Bu sayede seramik eserlere ilk işaretimizde pistikleri ateşin karşısında hizmetimize koşan uysal cariyeler olmaktan kurtuldu. Bu ateş kızları şimdi büyük resmin ve heykelin gururuyla bize geliyorlar. Tabak gibi, fincan gibi hususi bir iş görenler bile bizimle bir sevgili nazıyla, edasıyla konuşuyorlar.
Ayrıca yazar Ayşe Kulin de Füreya Koral’ın hayatını anlatan “Füreya” adlı bir biyografik roman yazmıştır. Bu romanda ünlü seramikçinin yaşadığı her şey fotoğraflarla anlatılmıştır.

Başlıca Eserleri

  • Marmara Oteli lobisinde duvar panosu, 1960,
  • Ankara Ulus Çarşısı'nda duvar panoları, 1962,
  • Ankara Tam Sigorta Binası'nda duvar panoları, 1969,
  • Manifaturacılar Çarşısı'nda duvar panosu, Unkapanı/İstanbul, 1969,
  • Divan Pastanesi'nde duvar panosu, Taksim/İstanbul.
  • Hacettepe Üniversitesi Dış Hekimliği Fakültesi'ndeki duvar panosu, Ankara, 1965

25 Ağustos 2013 Pazar

Henri Fantin-Latour


 

        
Henri Fantin-Latour (14 Ocak 1836 - 25 Ağustos 1904), Fransız ressam ve grafiker. Tam ismi Ignace Henri Jean Théodore Fantin-Latour olan ressam Grenoble'da dünyaya geldi ve Paris'te École des Beaux-Arts'ta (Güzel Sanatlar Okulu) okudu. Sanatçı, çiçek tabloları ve Parisli ressam ve yazar arkadaşlarının grup portreleri ile ünlendi.
James McNeill Whistler, Fantin'in İngiltere'de de tanınmasını sağladı. Tablolarının yanı sıra klasik bestecilerin müziklerini canlandırdığı ustaca yapılmış taşbaskıları da yarattı. 1876 yılında Henri Fantin-Latour kendisi gibi ressam olan Victoria Dubourg ile evlendi. Çift yaz aylarını Dubourg'un ailesinin Orne'de bulunan kır evinde geçirmeye başladı. Ressam, orada lyme hastalığı sebebiyle 25 Ağustos 1904'te hayatını kaybetti.
Henri Fantin-Latour, Paris'teki Montparnasse Mezarlığı'na gömüldü.

Suphi Kaner

Suphi Kaner   (d. 19 Ocak 1933 - İstanbul, ö. 25 Ağustos 1963 - İstanbul )   Sinema oyuncusu, yönetmen, senarist, yapımcı.
1950 yılında oyuncu olarak sinemaya başlayan sanatçı, yapımcılık, senaristlik ve yönetmenlik te yaptı. Siyah - beyaz film döneminin en çok aranan oyuncularındandı. 1963'te girdiği bunalımdan kurtulamayarak intihar edip hayatına son vermiştir.

Filmografisi

  • Tığ Gibi Delikanlı - 1964
  • Bücür - 1964
  • Ayvaz Kasap - 1964
  • Mapushane Çeşmesi - 1964
  • Üç Çapkın Gelin - 1963
  • Çapkın Hırsız - 1963
  • Erkek Fatma Evleniyor - 1963
  • Bahriyeli Ahmet - 1963
  • Ali Derler Adıma - 1963
  • Aman Kimse Duymasın - 1963
  • Bir Milyonluk Macera - 1963
  • Sabah Olmasın - 1963
  • Perişan - 1963
  • Bulunmaz Uşak - 1963
  • Azrailin Habercisi - 1963
  • Küçük Hanımın Şoförü - 1962
  • Kırmızı Karanfiller - 1962
  • Zorlu Damat - 1962
  • Ayşecik Ateş Parçası - 1962
  • Sevimli Serseri - 1962
  • Acı Ve Tatlı - 1962
  • Aşk Bekliyor - 1962
  • Çöpçatan - 1962
  • Ekmek Parası - 1962
  • Cafer Çocuk Hırsızı - 1962
  • Atı Alan Üsküdar'ı Geçti - 1962
  • Bir Aşk Günahı - 1962
  • Bir Haydut Sevdim - 1962
  • Bir Milyonluk Macera - 1962
  • Dilberler Yuvası - 1962
  • Gol Kralı Cafer - 1962
  • Gönül Ferman Dinlemez - 1962
  • Gümüş Gerdanlık - 1962
  • Meteliksiz Aşıklar - 1962
  • Neşemizi Bulalım - 1962
  • Şeyh Ahmed'in Torunu - 1962
  • Şaka Yapma - 1962
  • Şarkıcı Kız - 1962
  • Şoförün Karısı - 1962
  • Bir Gecelik Gelin - 1962
  • Aramıza Kan Girdi - 1962
  • Bir Çiçek Üç Böcek - 1962
  • Duvaksız Gelin - 1961
  • Otobüs Yolcuları - 1961
  • Avare Mustafa - 1961
  • Doğmadan Ölenler - 1961
  • Yasak Aşk - 1961
  • Aşk Ve Yumruk - 1961
  • Ayrı Dünya - 1961
  • İki Yetime - 1961
  • Altın Hırsı - 1961
  • Bir Yaz Yağmuru - 1961
  • Afacan - 1961
  • Acar Kardeşler - 1961
  • Kara Dut - 1961
  • Tatlı Günah - 1961
  • Bitmeyen Mücadele 1961
  • İstanbul'da Aşk Başkadır - 1961
  • Kabadayılar Kralı - 1961
  • Kahraman Üçler - 1961
  • Mahalle Arkadaşları - 1961
  • Yedi Günlük Aşk - 1961
  • Ümitsiz Bekleyiş - 1961
  • Yavru Kuş - 1961
  • Vatan Fedaileri - 1961
  • Cambaz Kızın Aşkı - 1961
  • Hancı - 1961
  • Güneş Doğmasın - 1961
  • Bir Yaz Yağmuru - 1960
  • Dolandırıcılar Şahı - 1960
  • Ben Masumum - 1960
  • Fedakar Onbaşı - 1960
  • Namus Uğruna - 1960
  • Ölüm Perdesi - 1960
  • Sığıntı - 1960
  • Aslan Yavrusu - 1960
  • Gece Kuşu - 1960
  • Fedakar Arkadaş - 1960
  • İlk Aşk - 1960
  • Mahallenin Sevgilisi - 1960
  • Ölümlü Dünya - 1960
  • Yanık Ömer 1960
  • Cici Katibem - 1960
  • Aşk Hırsızı - 1960
  • Gecelerin Ötesi - 1960
  • Üsküdar İskelesi - 1960
  • Sevdalı Gelin - 1959
  • Aşk Rüyası - 1959
  • Allah Büyüktür - 1959
  • Benzincinin Aşkı - 1959
  • Meyhanecinin Kızı - 1958
  • Sevmek Günah mı - 1958
  • Mahkumun Ahı - 1958
  • Esrarlı Kadın / Günah Bende - 1958
  • Namus Kurbanı - 1957
  • Korsan - 1957

24 Ağustos 2013 Cumartesi

Suspiria

Suspiria, Dario Argento'nun yönettiği, senaryosunu ise o dönemde birlikte olduğu oyuncu Daria Nicolodi ile birlikte yazdığı, 1977 yapımı İtalyan korku filmidir. Film Argento'nun Le Tre madri (Üç Anne) ismini verdiği, kötücül güçlerin dünyaya saldırarak acımasızca zarar vermeye çalışmalarının anlatıldığı üçlemenin ilk filmidir. Üçlemenin ikinci filmi 1980 yapımı Inferno, son filmi ise 2007 tarihli La Terza madre'dir. Suspiria Argento'nun en iyi filmi ve korku sinemasının klasiklerinden biri olarak gösterilir. Film ayrıca Technicolor işleme tesisinin kapatılmasından hemen önce, bu teknikle hazırlanmış son filmdir.
Nicolodi, filmdeki öykünün ilham kaynağının, büyükannesinin başından geçen bir olay olduğunu söylemiştir. Filmin ilk başta, daha küçük yaştaki çocukların okuduğu bir okulda geçmesi planlanmış, ancak daha sonra bundan vazgeçilerek, gençlerin devam ettiği bir dans okulu filmin geçtiği yer olarak seçilmiştir.

Film Amerikalı bale öğrencisi Suzy Banyon'un, ünlü bir dans okulunda öğrenim görmek üzere Almanya'ya gidişiyle başlar. Yoğun sağanak altında okula giden Suzy, önce bir öğrencinin garip şeyler sayıklayarak okuldan kaçışına şahit olur. Ardından okulun kapısı kapanır ve Suzy kendini tanıtmasına rağmen, kapının ardındaki kişi tarafından içeri alınmaz. Suzy geceyi yakındaki kasabada geçirirken, okuldan kaçan öğrenci ve yanına sığındığı arkadaşı o gece vahşice öldürülür.
Ertesi gün okula katılmayı başaran Suzy eğitimine başlar ancak, okulda çalışan kadınlardan birinin elindeki kristalden etkilenerek ders sırasında bayılır. Okul doktorunun tavsiyesi üzerine sıkı bir diyete başlar ve yemeklerini tek başına odasında yer. Bu arada okulda garip olaylar olmaya başlarken, sürekli halsiz ve uykulu olan Suzy bu olayları güçlükle izler. Okulun kör piyanistinin rehber köpeği tarafından öldürülmesinin ardından, Suzy ve yan odada kalan arkadaşı Sara okuldaki gizemi çözmeye çalışırlar. Ancak Suzy'nin yine çok halsiz olduğu bir akşam, Sara okuldaki öğretmenlerin peşinden giderek gizlerini anlamaya çalışırken ölür. Ertesi gün Sara'nın okulu o sabah aniden ve hiçbir sebep göstermeden terk ettiği söylenir.
Sara'yı bulmaya çalışan Suzy, arkadaşının psikiyatristine ulaşır ve ondan Sara'nın cadılık ile ilgili takıntıları olduğunu öğrenir. Ayrıca okumakta oldukları okulda, yıllar önce cadı olduğu için öldürülen bir kadın yaşamıştır. Suzy bunların yanı sıra, ilk akşam rastladığı okuldan kaçan öğrencinin sayıkladıklarından hatırladığı kelimeleri de kullanarak, okulda gizli bir bölüm bulur ve öğretmenlerin burada geceleri cadılık ayinleri yaptığını fark eder. Yanlışlıkla girdiği bir odada karşılaştığı baş cadı "Mater Suspiriorum'u öldüren Suzy, yıkılmakta olan okuldan kaçarak kurtulur.

Yapım

Suspiria başlığının ve Le Tre madri üçlemesinin genel ilham kaynağı, Thomas De Quincey'nin ünlü eseri Confessions of an English Opium Eater'ın devamı olarak yazdığı Suspiria De Profundis isimli kitabıdır. Kitaptaki Levana and Our Ladies of Sorrow (Levana ve Kederimizin Leydileri) başlıklı bölümde üç çeşit keder olduğundan bahsedilir:
  1. Mater Lachrymarum: Our Lady of Tears (Gözyaşlarının Leydisi)
  2. Mater Suspiriorum: Our Lady of Sighs (İççekişlerin Leydisi)
  3. Mater Tenebrarum: Our Lady of Darkness (Karanlığın Leydisi)
Bunun dışında, filmin senaryo yazarlarından Nicolodi, filmdeki öykünün ilham kaynağının, büyükannesinin başından geçen bir olay olduğunu söylemiştir.
Filmin ilk başta, daha küçük yaştaki çocukların okuduğu bir okulda geçmesi planlanmış, ancak yasaklanması korkusuyla bundan vazgeçilerek, gençlerin devam ettiği bir dans okulu filmin geçtiği yer olarak seçilmiştir.
Suspiria daha sonra Argento'nun belirgin özellikleri arasında yer alacak bazı yenilikçi üslup özelliklerine sahiptir. Film anaformik lens ile çekilmiştir. Yapım ve sinematografide, başta kırmızı olmak üzere çok canlı temel renkler kullanılarak gerçek dışı, kabus benzeri bir etki yaratılmaya çalışılmıştır. Bu etki, Technicolor baskıların üzerine "imbibition" tekniği uygulanarak daha da güçlendirilmiştir. Oz Büyücüsü ve Rüzgâr Gibi Geçti filmlerinde de kullanılan bu teknik sayesinde, renklerin daha da canlandırılmasıyla, filmdeki kabus benzeri etki desteklenmiştir.

Film müziği

Filmin müziklerini, daha sonra Argento'nun başka filmlerinin de müzklerini yapan İtalyan rocjk grubu Goblin yaptı. Film müziklerinin hazırlanmasında grupla birlikte çalışan[1] Argento, filmin çekimleri sırasında oyuncuları filmin ürkütücü havasına sokabilmek için bu müziği sıkça kullandı.

Parçalar

  1. "Suspiria" – 6:01
  2. "Witch" – 3:12
  3. "Opening To The Sighs" – 0:32
  4. "Sighs" – 5:16
  5. "Markos" – 4:05
  6. "Black Forest" – 6:08
  7. "Blind Concert" – 6:16
  8. "Death Valzer" – 1:51
    Bonus parçalar
  9. "Suspiria [Celesta and Bells]" – 1:34
  10. "Suspiria (Narration)" – 1:48
  11. "Suspiria (Intro)" – 0:32
  12. "Markos [alternate version]" – 4:09

Tepkiler

Suspiria'nın en etkileyici özelliği, göz alıcı biçimde çekilen ölüm sahneleriydi. Argento, Deep Red gibi önceki filmlerinde yer alan ölümcül şiddet sahneleri ile zaten ünlenmişti. Kariyerinin ilerleyen dönemlerinde ise bu sahneler sebebiyle, eleştirilecek, hatta kadınlardan nefret etmekle bile suçlanacaktı. Film Argento'yu tüm dünyadaki önde gelen korku filmi yönetmenlerinden biri haline getirdi. Daha sonra çektiği pek çok film hayranları tarafından büyük ilgiyle karşılansa da, Suspiria genelde yönetmenin başyapıtı olarak değerlendirildi.

Etkileri

Filmin özellikle müzik dünyasında büyük etkisi oldu. Norveçli trash metal grubu Susperia ile 1990'ların ortasında kurulan İngiliz gotik rock grubu Suspiria isimlerini filmden almıştı. Darkwell ve Miranda Sex Garden birer albümlerine Suspiria adını verirken, Die Form Thomas De Quincey'in eserinden de alınmış olabilecek Suspiria de Profundis adında bir albüm çıkarttı.
The Smashing Pumpkins 2007'deki dünya turunda giriş parçası olarak filmin tema müziğini kullandı. Two Star Symphony Orchestra 2004 yılında çıkarttığı bir albümde, yine bu parçanın yaylı çalgılara uyarlanmış bir versiyonuna yer verdi ve bu parçanın adını İtalyan gruba ithafen Goblin Attack olarak belirledi.

22 Ağustos 2013 Perşembe

Claude Debussy

Claude Debussy (22 Ağustos 1862; Saint-Germain-en-Laye, Yvelines - 25 Mart 1918, Paris), 20. yüzyılın en önemli Fransız bestecilerinden birisidir. Frederic Chopin’den bu yana piyano müziğinin en önemli bestecisi sayılır.


Paris yakınlarında doğan Claude Debussy’nin anne ve babası porselen eşya satan bir dükkân işletmekteydi. Müzikal yeteneği ilk defa Chopin’in bir öğrencisi olan piyano öğretmeni Bayan Maut de Fleurville tarafından keşfedilmiştir. Bayan Maut, onu Paris Konservatuarı’na gönderdi ve Debussy orada 1872’den itibaren 10 yıl eğitim gördü. Debussy, başlangıçta piyano virtüözü olmak istiyordu fakat 1878 ve 1879’daki piyano sınavlarından kalınca bu fikirden vazgeçti; Ernest Guiraud’un kompozisyon derslerine devam etti ve bu sayede 1884’te Roma Ödülü’nü alarak Roma’da 3 yıl eğitim görme şansına erişti.
Claude Debussy, piyano öğretmeni Marmontel’in kendisini tavsiye etmesi üzerine 1879-1882 yılları arasında Bayan Nadezhda Filaretovna von Meck’in evinde özel piyanist olarak çalışma şansına erişmişti. Bir Rus mühendisin zengin dul eşi olan Bayan von Meck, evinde daima bir piyanist, bir kemancı ve bir çellocu bulundururdu. Bayan von Meck Tchaivkosky’nin finansal destekçisi idi ve iletişimini yıllar boyu sadece mektuplarla sürdürdüğü Tchaivkosky’e hayrandı. Debussy, onun evinde bol bol Tchaivosky’nin oda müziği eserlerini ve patronunun istekleri doğrultusunda doğaçlama eserler çaldı; çocuklara piyano dersi verdi ve bir yaz Bayan von Meck ile birlikte Floransa, Venedik, Viyana ve Moskova’yı gezdi. Bu gezi sırasında Viyana’da Wagner’in Tristan und Isolde operasını dinleyerek çok etkilendi. 1888-1889’da Bayreuth Festivali’ne giderek Wagner’in müziğini dinleyen ve etkisinde kalan Debussy, daha sonra Wagner’in müzik yaklaşımını reddetmiştir.
1890’lar Debussy’nin kariyerindeki en verimli dönemdir. Bu dönemin en önemli eseri Pellas et Melisande operasıdır. Bu eserin 1902’de seslendirilişi uluslar arası bir başarı oldu. Pell as’dan sonra ünlenen Debussy, Avrupa başkentlerini gezerek eserlerini piyanist veya orkestra şefi olarak seslendirdi. Bu dönemde yazdığı makalelerle esprili bir eleştirmen olarak da tanındı.
1887’den itibaren kendisini bir besteci olarak gören Debussy, kendi eserlerini çaldığı bazı zamanlar hariç sahneye piyanist veya orkestra şefi olarak çıkmadı. Arkadaş çevresi müzisyenlerden değil, şair Stéphane Mallarmé‘nin evine gidip gelen empresyonist şairler ve ressamlardan oluşuyordu. Bu çevrenin etkisi ilk önemli orkestra eseri L’aprésmidi d’un Faune (Bir tabiat ilahının öğleden sonrası) adlı senfonik şiirinde kendisini gösterir. Bu eserin 1894’te sahnelenmesi, empresyonist müziğin doğuşuna işaret eder ve Debussy’nin 20 yıl sürecek en verimli dönemini başlatır. Bu dönemde Noktürnler, Deniz, Tablolar adlı orkestra eserlerini, çok sayıda piyano eserini, çeşitli şarkılar ve oda müziği eserleri, bale müziği ve tek operasını yazdı.
Debussy’nin çok sayıda kadınla ilişkisi olmuştu. Bu kadınlardan metresi Gabrielle Dupont intihara teşebbüs etmiştir. Ayrıca Debussy de sanatçılara özgü bir tutku yoğunluğuyla sürekli intihar düşüncesi taşımaktaydı. 1899’da bir terzi olan Rosalie Texier ile evlendi. Rosalie Texier ile aralarındaki kültür farkı ve Texier'nin Debussy için kültürel anlamda yetersiz kalması sebebiyle Debussy 1904’te eşini, bir bankacının eşi olan amatör şarkıcı Emma Bardac için terketti. Emma ile bir apartman dairesine taşındı ve ömrünün geri kalanını orada geçirdi. 1905’te Claude-Emma adlı kızı doğdu ve 1908’de Bayan Bardac ile evlendi. Children’s Corner (Çocukların Köşesi) adlı eserini kızına adadı.
Kansere yakalanan ve bu hastalık yüzünden enerjisi tükenen Debussy, her şeye rağmen beste yapmayı sürdürdü ancak 1914’te I. Dünya Savaşı’nın patlak vermesi üzerine müziğe olan ilgisini kaybetti. “Bu kadar insan kahramanca ölümle yüzleşirken ne gülebildiğini ne de gözyaşı dökebildiğini” söyledi ve 1 yıl süren bir sessizliğe gömüldü. Ancak daha sonra besteleriyle mücadeleye katılması gerektiğini düşünerek en son eserlerini verdi. Son eseri olan piyano ve keman için sonatı 1917’de seslendirildi ve Debussy, piyanoyu kendisi çaldı. 1918’in Mart ayında Paris bombardımanında hayatını kaybetti.
Debussy, en önemli eserlerini piyano için bestelemiştir. Eserleriyle piyano çalma tekniklerinde devrim yaratmıştır. 20. yüzyıl başında, çağdaşları üzerinde Debussy kadar etki yaratan Schönberg dışında kimse yoktur. Debussy adı yaşadığı dönemde empresyonizm ile özdeşleşmişti. Bunun yanı sıra piyano eserleri de büyük ilgi görür.
22 Ağustos 2013 günü 151. Doğum günü anısına Google tarafından özel bir doodle hazırlandı.

Seçilmiş eserleri

Orkestra

  • Prélude à l'après-midi d'un faune
  • La Mer
  • Nocturnes
  • Printemps
  • Images: Gigues, Ibéria, Rondes de printemps
  • Marche éscossaise sur un thème populaire
  • Fantaisie pour piano et orchestre
  • Deux danses pour harpe chromatique et orchestre d'instruments à cordes
  • Première Rhapsodie pour clarinette et orchestre

Piyano

  • İki elle piyano için
    • Préludes I et II
    • Images I et II]]
    • Claire de Lune
    • Children's Corner (orkestrasyon:André Caplet)
    • Estampes
    • Suite bergamasque
    • Etudes
    • Deux Arabesques
    • Le trouduce
    • Pour le piano
    • Valse romantique
    • Nocturne
    • Mazurka
    • D'un cahier d'esquisses
    • Hommage à Haydn
    • La plus que lente
    • La boite à joujoux 1913 (bale) (Orkestrasyon: André Caplet - ölümünden sonra)
    • Berceuse héroique
    • Dance Tarantelle styrienne (Orkestrasyon: Maurice Ravel)
    • Le petit negre
  • Dört elle piyano için
    • Petite suite (Orkestrasyon:Henri Busser)
    • Marche éscossaise sur un thème populaire
    • Six èpigraphes antiques
  • İki piyano için
    • Prélude à l'après-midi d'un faune
    • Lindaraja
    • En blanc et noir

Operalar

  • Rodrigue et Chimène opera (1890–1892, unfinished)
  • Pelléas et Mélisande opera (1893–1902)
  • Le diable dans le beffroi (1902–1911, kısa opera Poe'nun "The Devil in the Belfry"'i üzerine temllenmiş, bitmemiştir)
  • La chute de la maison Usher (1908–1917, kısa opera Poe'nun "The Fall of the House of Usher"i üzerine temllenmiş, bitmemiştir)

Oda müziği

  • Trio pour Violon, Violoncelle et Piano" (16 yıl hazırlama)
  • Quatuor à cordes
  • Rhapsodie pour saxophone et piano (Orkestrasyon: Roger Ducasse 1919)
  • Première rhapsodie pour clarinette et piano
  • Petite pièce pour clarinette et piano[2]
  • Syrinx pour flûte solo
  • Sonate pour violoncelle et piano
  • Sonate pour flûte, alto et harpe
  • Sonate pour violon et piano

Koro

  • Salut, printemps
  • Invocation
  • L'enfant prodigue
  • La damoiselle élue
  • Trois chansons de Charles d'Orleans
  • Noël des enfants qui n'ont plus de maison
  • Ode à'la France

Kantatalar

  • Nuit d'etoiles
  • Beau soir
  • Fleur des blés
  • Mandoline
  • Trois poémes de Stéphane Mallarmé
  • Trois ballades de Francois Villon
  • Le premenoir des deux amants
  • Trois chansons de France
  • Trois chansons de Bilitis
  • Proses lyriques
  • Fêtes galantes I et II
  • Deux romances I et II
  • Trois mélodies
  • Dans le jardin
  • Les angélus
  • Cinq poèmes de Charles Baudelaire
  • Ariettes oubliées
  • Musique
  • Quatre mélodies pour Mme Vasnier
  • Rondeau
  • Zéphyr
  • Paysage sentimentale
  • Voici que le printemps
  • La belle au bois dormant

Red 2



Kategori: Film Gösterileri
santralistanbul
Tarihler: 23 Ağustos 2013 Cuma ~ 28 Ağustos 2013 Çarşamba
21:30
Adres: Eski Silahtarağa Elektrik Santralı Kazım Karabekir Cad. No: 2 34060 Eyüp İstanbul
Ücret: Yemekli Sinema - 45.00 TL Sinema - 20.00 TL
Nereden Alınır: Biletix Çağrı Merkezi: 0216 556 98 00 Biletix Satış Noktaları, www.biletix.com, mekan gişe
Telefon: 0212 311 78 78 / 78 09
santralistanbul bir geleneğe hazırlanıyor. Açıkhava Sinema Keyfi santralistanbul’da...

Haliç’in kıyısında, 118 dönüm yeşil alanda kurulu, kentin her bölgesinden rahatlıkla ulaşılabilecek kültür, sanat ve eğitimin iç içe olduğu Bilgi Üniversitesi santralistanbul Kampüsü’nde açık havada sinema keyfi başlıyor...

İstanbul’daki kültür hayatının en önemli etkinlik merkezlerinden biri niteliğindeki kampüs 10 Temmuz – 14 Eylül tarihleri arasında açık hava sinema gösterimlerine ev sahipliği yapacak.

Şezlong veya minderlerinize uzanarak, İsterseniz seans dan önce Lokma Santral’de size özel hazırlanmış sinema menünüzü yedikten sonra izleme keyfi...

Film: Red 2
Türü: Komedi / Aksiyon
Oyuncular: Bruce Willis, John Malkovich, Catherine Zeta-Jones, Morgan Freeman
Yönetmen: Dean Parisot
Özet: Dean Parisot'ın yönetmenliğini yaptığı "Red 2"de Bruce Willis, John Malkovich, Catherine Zeta-Jones, Morgan Freeman rol alıyor. Filmde emekli CIA ajanlarının Avrupa'daki düşman avı sürüyor...
- Etkinlik mekanına dışarıdan yiyecek ve içecekle girilmesi, lazer, profesyonel fotoğraf makinası ve kamera kaydedicilerin sokulması yasaktır.
- Yemekli Sinema bileti sahiplerine yemek servisi Lokma Santral'de yapılmaktadır ve servis için 0 212 427 1889 numaralı telefondan rezervasyon yapılması gerekmektedir.

DUMAN KONSERİ


Kategori: Konser Parti
BURC Beach
Tarihler: 24 Ağustos 2013 Cumartesi ~ 24 Ağustos 2013 Cumartesi
21:30

Nereden Alınır: Biletix Çağrı Merkezi: 0216 556 98 00 Biletix Satış Noktaları, www.biletix.com, mekan gişe


Dünyanın en iyi Kiteboard yıldızlarının bir araya geleceği Burn Kiteboard World Cup 2013, 24 Ağustos'ta Duman ve Koray Candemir Band'i BURC Beach'de ağırlıyor.

Slalom Dünya Şampiyonası ve Freestyle Kitemasters disiplinlerinde  dünya starlarının nefes kesecek mücadelesi 21- 25 Ağustos tarihleri arasında Kilyos Burc Beach’te gerçekleşecek. Bu yıl 40’ın üzerinde Kiteboard sporcusu yarışmaların Türkiye ayağının birincisi olmak için mücadele edecek.

Gün boyu süren yarışlar, özel etkinlikler, canlı performanslar ve müziklerle dopdolu bu dünya şampiyonasına hazır olun!

24 Ağustos / Cumartesi / BURC Beach
DJ Can Tanca
DJ Erkan Yavaş
19:00 Koray Candemir
21:30 Duman

Servis Bilgileri:
Gidiş: 14:00 – 18:00 ( her saat başı ) / Hacı Osman Metro Durağı Çıkışı
Dönüş: 23:30 – 01:00 (saatleri arasında) / Burc Beach
* Servis hizmetimiz ücretlidir.
- Mac Sports ve Bümed üyeleri kendilerine gönderilen kod ile web sitesi üzerinden indirimli bilet fiyatlarından faydalanabilirler.
- Türkiye İş Bankası Maximum Kredi Kartları'na özel indirimli biletleri Çağrı Merkezi ve Perakende Satış noktalarından satılmaktadır.
- Belirtilen saat konser başlangıç saatidir.- Konser + Plaj bileti satın alan müşterilerimiz saat 10:00'dan itibaren plajdan faydalanabilirler.
 

BELLE &SEBASTİAN KONSER


Kategori: Konser Parti
KüçükÇiftlik Park
Tarihler: 24 Ağustos 2013 Cumartesi ~ 24 Ağustos 2013 Cumartesi
17:00

Adres: Kadırgalar Cad. No:4 Maçka Beşiktaş İstanbul

Nereden Alınır: Biletix Çağrı Merkezi: 0216 556 98 00 Biletix Satış Noktaları, www.biletix.com, mekan gişe
Telefon: 0212 231 30 45
Faks: 0212 231 19 74
Etkinlik Detayı                                Videoları




  • Belle and Sebastian Türkiye’de ilk kez KüçükÇiftlik Park’ta!
    Indie müziğin öncüleri “Belle and Sebastian” sabırsızlıkla beklenen Türkiye’deki ilk konseriyle 24 Ağustos Cumartesi akşamı KüçükÇiftlik Park’ta!

    Türkiye’de müzikseverlerin yıllardır bekledikleri “Belle and Sebastian” 24 Ağustos Cumartesi akşamı KüçükÇiftlik Park sahnesinde olacak!

    “The Boy with the Arab Strap” ile “En İyi Yeni Grup” dalında Brit Ödülü kazanan grup, “Dear Catastrophe Waitress”, “Step Into My Office” ve “I’m a Cuckoo” hitleriyle dünya listelerini alt üst ederek milyonları  ‘indie’ müziğin peşinden sürüklüyor.

    Okul projesinden doğan bir efsane!
    Belle and Sebastian’ın başarılı öyküsü, Stuart Murdoch’ın müzik endüstrisi üzerine hazırladığı bir yılsonu projesi olarak başladı.

    Belle and Sebastian’ın miladı olan ödevin ardından ilk albümleri ‘Tigermilk’ Stow College’ın plak şirketi Electric Honey tarafından 1996 yılında yayınlandı.

    Belle and Sebastian, 1998 yılında yayınladıkları “The Boy with the Arab Strap” albümüyle tüm dünyanın da tanıdığı bir efsane oldu. Aynı yıl kendi özel festivalini gerçekleştiren topluluk; ilk üç albümü sonrasında efsane gruplar kategorisinde görülebilecek bir başarı kazanmıştı bile!

    Yayınladıkları ilk albümde yer alan “Step Into My Office” ve “I’m a Cuckoo” hitleriyle dünya listelerinde fırtına gibi eserken, Mercury, Ivor Novello ve Brit ödüllerinin hepsine aday gösterilen başarılı grup The List dergisinin 2005 yılında yapılan ve aralarında Idlewild, Travis, Franz Ferdinand ve Simple Minds gibi isimlerin yer aldığı ankette İskoçya'nın en büyük müzik grubu seçildi.

    Belle and Sebastian uzun zamandır beklenen Türkiye’deki ilk konserini Uru Group ve Vera Müzik organizasyonu ile 24 Ağustos Cumartesi akşamı KüçükÇiftlik Park’ta gerçekleştirecek.