28 Eylül 2012 Cuma
27 Eylül 2012 Perşembe
Necdet Tokatlıoğlu
Necdet Tokatlıoğlu 1933 yılında İzmir'e bağlı Yelki'de doğdu. Müziğe ilk adımını 1948 yılında 15 yaşındayken İzmir Türk Musıkisi Cemiyeti'ne girerek attı. Ahmet Aksoy ve İlyas Tonguç'tan özel müzik dersleri aldı.
1951 yılında Mehmet Kasabalı'dan ud ve nota dersleri alan Tokatlıoğlu, 1952 yılında TRT İzmir Radyosu'na giren ilk ses sanatçılarından oldu. İlk bestesini yaptığı 1954'te, yetişmiş sanatçı sınavını kazanarak TRT Ankara Radyosu'na girdi ve burada ud ve ses sanatçısı olarak çalışmaya başladı.
Necdet Tokatlıoğlu, TRT Ankara Radyosu'nda çalıştığı dönemde bir yandan da Mesude Çağlayan ve Saadet İkesus'tan şan dersleri aldı. 1960'da TRT Ankara Radyosu Müzik Yayınları Şefliği'ne atanan Tokatlıoğlu, bu görevin sonrasında 1970'den, emekli olduğu 1981 yılına dek radyoda solistlik görevinin yanı sıra koristlik ve program şefliği yaptı.
Kendi isteğiyle emekli olduktan sonra, İstanbul'a yerleşti ve çalışmalarını burada sürdürdü.
Pek çok ödül ve plaket sahibi olan Tokatlıoğlu, aynı zamanda birçok uluslararası organizasyonda görev aldı ve çeşitli ülkelerde konserler verdi.
Ud ve piyano çalan Necdet Tokatlıoğlu, yaşamının son yıllarında İstanbul Koç Allianz Korosu'nu ve adı verilen Necdet Tokatlıoğlu Kabataş Musıki Derneği korosunu çalıştırdı.
20 Mayıs 2007'de İzmir Büyükşehir Belediyesi tarafından, doğduğu yer olan Güzelbahçe Yelki'ye heykeli dikildi.
Evli olan Necdet Tokatlıoğlu'nun, iki kızı ve bir torunu bulunmaktaydı
Kaynakça
26 Eylül 2012 Çarşamba
Neşet Ertaş (Bozkırın Tezenesi
Neşet Ertaş, 1950'li yılların sonunda İstanbul'a gelerek ilk plağını "Neden Garip Garip Ötersin Bülbül" adı ile babası Muharrem Ertaş'a ait bir türküyle çıkardı. Halk tarafından çok beğenilen bu plağı ardından diğer plak, kaset ve halk konserleri takip eder. Daha sonra Neşet Ertaş Ankara'ya yerleşir. Burada yaşadığı sağlık sorunları nedeniyle kardeşinin daveti üzerine Almanya'ya gider. Çocuklarının eğitimi ve sanatsal çalışmalarından dolayı uzun bir süre Almanya'da kalan sanatçı, 2000 yılında İstanbul'da verdiği konserle sahne hayatına geri dönmüştür. Demirel zamanında kendisine sunulan 'devlet sanatçılığı' ünvanını; "O dönem Süleyman Demirel Cumhurbaşkanıydı. Devlet sanatçılığı bana teklif edildi. Ben, 'hepimiz bu devletin sanatçısıyız, ayrıca bir devlet sanatçısı sıfatı bana ayrımcılık geliyor' diyerek teklifi kabul etmedim. Ben halkın sanatçısı olarak kalırsam benim için en büyük mutluluk bu. Şimdiye kadar devletten bir kuruş almadım, bir tek TBMM tarafından üstün hizmet ödülünü kabul ettim. Onu da bu kültüre hizmet eden ecdatlarımız adına aldım." diyerek geri çevirmiştir Fakat halk büyük destek vermiş ve Neşet Ertaş adeta yaşayan bir efsane olmuştur. Unesco tarafından yaşayan insan hazinesi kabul edilen Ertaş, 25 Nisan 2011 tarihinde İTÜ Devlet konservatuarı tarafından fahri doktora ödülüne layık görülmüştür. 25 Eylül 2012 tarihinde İzmir'de tedavi gördüğü hastanede yaşamını yitirmiştir.
Albümleri
- 1957 - Neden garib garib ötersin bülbül
- Çoban
- 1957-1979 Yılları arasında Kendisinin bile bilmediği birçok plak albüm yapmıştır.Bazıları Şunlardır;
- Hareli Gelin
- Diloylu Halay Havası
- Varıp Bir Kız On Yaşına Değince
- Şeytanın Atına Binip Yeldirme
- Bir Leyla Misali
- Yardan Tatlısı Bulunmaz
- Engeller Koymuyor Yar Sana Varsam
- Ceylan
- Vefasız Yar Aşkına (vay bana vah bana)
- Kıbrıs Destanı (Kıbrıs Barış Harekatından Sonra Yazmış Olduğu Türküsü)
- Giyindim Kuşandım Gittim Düğüne
- Aşk Elinden Ağlayan
- Sar Leyla Leyla(ayrıldığı karısına yazmıştır)
- Hasta Düştüm
- Tor Şahin Misali
- Uyma Sakın
- 1960 – Gitme Leylam
- 1979 – Türküler Yolcu
- 1985 - Sazlı Oyun Havaları
- 1987 - Türkülerle Yaşayan Efsane Deyişler Bozlaklar Türküler
- 1988 – Gönül Ne Gezersin Seyran Yerinde
- 1988 – Kendim Ettim Kendim Buldum
- 1988 – Kibar Kız
- 1989 – Hapishanelere Güneş Doğmuyor
- 1989 – Sazlı Sözlü Oyun Havaları
- 1990 – Gel Gayri Gel
- 1992 - Şirin Kırşehir
- 1993 – Kova Kova İndirdiler Yazıya
- 1995 – Seçmeler 2
- 1995 – Seçmeler 3
- 1995 – Seher Vakti
- 1995 – Altın Ezgiler 3
- 1995 – Benim Yurdum
- 1997 - Nostalji 1
- 1998 - Ölmeyen Türküler 2
- 1999 - Ölmeyen Türküler 3
- 1998 – Gönül Yarası
- 1999 – Zülüf Dökülmüş Yüze 1 Kayıt tarihi:1969-1974
- 1999 – Gönül Dağı 2 Kayıt tarihi:1969-1974
- 1999 – Muhur Gözlüm 3 Kayıt tarihi:1969-1974
- 1999 – Zahidem 4
- 1999 - Neredesin Sen
- 2000 - Garibin Dünyada Yüzü Gülemez 5 Kayıt tarihi:1969-1974
- 2000 - Niye Çattın Kaşlarını 6 Kayıt tarihi:1969-1974
- 2000 - Çiçekdağı 7 Kayıt tarihi:1969-1974
- 2000 - Ayaş Yolları 8
- 2000 - Sevsem ÖLdürürler 9 Kayıt tarihi:1974-1986
- 2000 - Ağla Sazım 10 Kayıt tarihi:1974-1986
- 2000 - Hata Benim 11
- 2001 - Dostlara Selam 12
- 2001 - Sabreyle Gönül 13
- 2002 - Yar Gönlünü Bilenlere 14
- 2005 - Vay Vay Dünya 15
- 2003 - Gurban Olduğum
- 2008 - Neşet Ertaş 2008
Belgesel
- Can Dündar, Garip: Neşet Ertaş Belgeseli, Kalan Müzik
- TRT İç Yapım, Bozkırın Tezenesi, TRT
23 Eylül 2012 Pazar
18 Eylül 2012 Salı
NİDA TÜFEKÇİ
Daha ilkokula başlamadan babasından bağlama çalmayı öğrenen Tüfekçi ilk ve orta öğrenimini Yozgat Akdağmadeni ve Boğazlıyan'da tamamladıktan sonra 1950 yılında Ankara Maliye Okulu'nu bitirdi. Üç yıl maliyeci olarak çalıştıktan sonra kendisini "Halk Müziği davası"na adadı.
TRT dönemi
Maliye Okulu'nda okurken tanıştığı Muzaffer Sarısözen'in sayesinde 1947'den beri konuk ses ve saz sanatçısı olarak programlarına katıldığı TRT Ankara Radyosu'nun 1953 yılında açtığı sınavı kazanarak "Yurttan Sesler" korosunda çalışmaya başladı. Ankara'da iken Yenimahalle Musiki Cemiyeti'nde halk müziği dersleri de vermiştir.1959 yılında Ankara Radyosu'ndan İstanbul Radyosu'na tayin oldu. İstanbul Radyosu'nda çalışırken, "Tünel Musiki Kültür Derneği", "Cağaloğlu-Aksaray Musiki Cemiyeti" ve "İstanbul Yüksek Öğrenim Talebe Federasyonu" gibi değişik derneklerde halk müziği üzerine dersler verdi. 1962 yılında eşi Neriman Altındağ Tüfekçi ile birlikte "Yurttan Sesler Kadınlar Topluluğu"nu kurdu. 1964'te İstanbul Radyosu THM'den sorumlu Türk Müziği şube müdür yardımcısı, 1972'de TRT müzik dairesi başkanlığı THM merkez müdürü, 1974'te de vekâleten TRT müzik dairesi başkanlığına atandı. Aynı zamanda 1971 - 1976 yılları arasında TRT Erzurum Radyosu'nda da çeşitli görevlerde bulundu.
1976 yılında TRT'den istifa etti. Nida Tüfekçi, TRT'de bulunduğu süre içinde yaklaşık 1000 kadar türkü derlemiş ve notalarını yazarak Türk Halk Müziği arşivlerine katmıştır. 1963 yılında eşi ile birlikte "Memleket Türküleri" isimli bir kitap yayımlamıştır.
Konservatuvar dönemi
TRT'den istifa ettikten sonra 1976 yılında kuruluş çalışmalarına katıldığı İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Müziği Devlet Konservatuvarı’nın kurucu üyesi olarak yönetim kurulu üyeliğine ve başkan yardımcılığına getirildi.Halk müziği konusunda yaptığı araştırmalar, yazdığı yazılar ve katkıda bulunduğu ansiklopediler nedeniyle "Folklor Araştırma Kurumu" tarafından 1985 yılında "İhsan Hınçer Türk Folkloruna Hizmet Ödülü"nü aldı. 1991'de Kültür Bakanlığı tarafından "Devlet Sanatçısı" unvanı verildi. 1993 yılında İstanbul'da öldü.
Orhan Çağman
Orhan Çağman (1925, Isparta - 18 Eylül 1997, İstanbul) Tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu, kameraman, görüntü yönetmeni.
Ticaret Lisesi mezunu olan Orhan Çağman, sanat hayatına 1943 yılında halkevlerinde tiyatro oyunculuğu yaparak başladı. 1965 yılında Gen-Ar Tiyatrosu'na girdi. 1968'den sonra Ankara Sanat Tiyatrosu'nda sahneye çıkan sanatçı, 1953 yılında kameramanlıkla sinemaya geçti. Aynı yıl ve 19 yıl sonra iki kez yapımcılık deneyiminde bulundu, asistanlık yaptı. Kameramanlıktaki deneyimi giderek görüntü yönetmenliğine dönüştü. Bu süreçte sinemadaki oyunculuğunu sürdüren Çağman, Bizimkiler dizisiyle ünlendi. 18 Eylül 1997 tarihinde vefat eden Orhan Çağman Karacaahmet mezarlığı'nda toprağa verildi.
Ödülleri
- 1. Ankara Film Şenliği - 1988, En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu, Bir Kırık Bebek
- 19. Antalya Film Şenliği - 1982, En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu, Kırık Bir Aşk Hikayesi
Filmografisi
- Saygılar Bizden - 1993
- Yazlıkçılar - 1993
- Uzun İnce Bir Yol - 1991
- Bir Milyara Bir Çocuk - 1990
- Bizimkiler - 1989
- Hanım - 1988
- Ben İnsan Değil miyim - 1988
- Üçüncü Göz - 1988
- Hüküm - 1988
- Hülya - 1988
- Seninle İlk Defa - 1988
- Dudaktan Kalbe - 1988
- Düttürü Dünya - 1988
- Arabesk- 1988
- Dertli Dertli - 1987
- Kaçamak - 1987
- Gece Yolculuğu - 1987
- Karınca Katar - 1987
- Anayurt Oteli - 1987
- Bir Kırık Bebek - 1987
- Ses - 1986
- Bekçi - 1986
- Namus Düşmanı - 1986
- Değirmen - 1986
- Bir Avuç Cennet - 1985
- Pehlivan- 1984
- Bir Sevgi İstiyorum - 1984
- Seni Seviyorum - 1983
- Kardeşim Benim - 1983
- Badi - 1983
- Aile Kadını - 1983
- Mine - 1982
- Göl - 1982
- Çiçek Abbas - 1982
- Ah Güzel İstanbul - 1981
- Kırık Bir Aşk Hikayesi - 1981
- Bay Alkolü Takdimimdir - 1981
- Çekiç ve Titreşim - 1979
- Abbas Yolcu - 1959
16 Eylül 2012 Pazar
Melih Kibar
Melih Kibar (6 Eylül 1951, İstanbul - 7 Nisan 2005, İstanbul), bestekâr. 8 yaşında İstanbul Belediyesi Konservatuvarı Yarı Zamanlı Piyano Bölümü’ne başladı. Boğaziçi Üniversitesi Kimya Mühendisliği bölümünü bitirdi. Uzun süre Timur Selçuk’la da birlikte çalışan Kibar, Çoban Yıldızı’nı 1975’te Eurovision Türkiye elemeleri için besteledi. Çiğdem Talu ile tanışarak, ‘İşte Öyle Bir Şey’, ‘Sevdan Olmasa’, ‘Bir de Bana Sor’ gibi unutulmaz bestelere birlikte imza attılar. Hababam Sınıfı filmine yaptığı müzik ile Altın Portakal Film Müziği ödülünü alan Kibar, ‘Hisseli Harikalar Kumpanyası Müzikali’nin de bestelerini yaptı. Çiğdem Talu'yla yaşadığı aşk, Türk pop müziğine, sözlerini Talu'nun yazdığı ve Kibar'ın bestelediği nice şarkı kazandırdı. İkilinin ürettiği şarkıların büyük bir çoğunluğunu, Erol Evgin seslendirdi. ‘Hep Böyle Kal’ ve ‘Söyle Canım’ 45’lik plak çalışmaları Altın Plak kazanan Kibar, 1984 yılında da Sopot’ta ‘En Başarılı Orkestra Şefi’ ödülünü aldı. Halley şarkısı Eurovision Türkiye birincisi ve Norveç’teki finalde de Avrupa dokuzuncusu oldu. Kibar, 2000 yılında da ‘Sersem Kocanın Kurnaz Karısı’ adlı oyunun müzikleri ile ‘Afife Tiyatro Ödülleri En İyi Besteci’ ödülüne layık görüldü. Uzun bir süre kanser tedavisi gören Kibar, bu hastalık nedeniyle, 7 Nisan 2005 tarihinde İstanbul'da hayata gözlerini yumdu. Eşi Ethel'den ve Merve adlı bir kızı var Çoban Yıldızı Eurovision Türkiye elemeleri için bir sinyal müziği bestelenmesine karar verildi. Timur Selçuk'un müzik okulundan öğrencisi olan Melih Kibar, Çoban Yıldızı'nı besteledi. Düzenlemeyi Timur Selçuk yaptı ve orkestrasıyla parçayı seslendirdi. Çoban Yıldızı o kadar sevilip benimsendi ki, yarışma dışı olduğu bilindiği halde, 1975 Türkiye elemelerinde halktan en çok oy alan şarkılar arasına girdi. Çoban Yıldızı Türkiye'de Eurovision Şarkı Yarışmaları'nın vazgeçilmez bir parçası oldu.
15 Eylül 2012 Cumartesi
Şükran Güngör
Şükran Güngör (d. 1926, Aydın - ö. 15 Eylül 2002, İstanbul), Türk tiyatrocu ve sinema oyuncusu.
1926 yılında Çine'de doğdu. 1951'de İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden ayrılıp, Muhsin Ertuğrul’un kurduğu “Küçük Sahne”de tiyatro hayatına başladı.
lk defa Fareler ve İnsanlar piyesinde sahneye çıkan Şükran Güngör, Karakolda, Onikinci Gece, Babayiğit, Hamlet, Örümcek, Her Yerde Bulut, Bir Ümit İçin ve Godot’yu Beklerken adlı oyunlarda önemli rolleri başarıyla canlandırdı.
1956 yılı başlarında Küçük Sahne'den ayrılarak Devlet Tiyatrosu'na girdi. Daha sonra katıldığı Kent Oyuncuları'nda, Raşomon, Aptal Kız, Aşk Efsanesi, Nalınlar, Derya Gülü, Miras, Mary Mary, Üç Kuruşluk Opera, Pembe Kadın, Vanya Dayı, Çöl Faresi, Bedel, Kim Kimi Kiminle, Ver Elini Broadway, Batak Göl, Buzlar Çözülmeden, Arzu Tramvayı, Harold ve Maude, Lütfen Kızımla Evlenir Misiniz?, Küçük Mutluluklar, Umut Şarkıları, Maria Callas, Martı, Nükte ve Çözüm adlı oyunlarda rol aldı.
Kim Korkar Hain Kurttan? ve Küçük Devlet oyunlarında yönetmenlik yaptı.
Fatma Bacı (1972), Kızım Ayşe (1974), Dul Bir Kadın (1985), Nihavend Mucize (1997), Güle Güle (2000), Herkes Kendi Evinde (2000), Büyük Adam Küçük Aşk (2001) adlı sinema filmlerinde oynayan Şükran Güngör, Aşk-I Memnu (1975), Yarın Artık Bugündür (1987), Uğurlugil Ailesi adlı televizyon dizilerinde de önemli roller üstlendi.
Tiyatro ve sinemada yaptığı çalışmalar ve çeşitli festivallerde sayısız ödül alan Güngör, son olarak 13. Uluslararası Tiyatro Festivali’nde “Onur Ödülü”üne ve Ankara Film Festivali’nde Büyük Adam Küçük Aşk filmindeki emekli yargıç rolüyle, “En İyi Erkek Oyuncu” ödülüne layık görüldü.
En son çalışması, TRT için çekilen Canım Kocacığım adlı televizyon dizisidir.
15 Eylül 2002'de pankreas kanseri nedeniyle hayatını kaybetti.
Ulvi Cemal Erkin
Ulvi Cemal Erkin, (d. 14 Mart 1906 İstanbul – ö. 15 Eylül 1972), Türk çağdaş müzik bestecisi ve müzik öğretmeni
Birinci kuşak çağdaş Türk müziği bestecileri arasında yer alan Erkin, opera dışında hemen bütün formlarda yapıtlar vermiş verimli bir bestecidir. Besteciliğin yanı sıra orkestra şefliği, piyano öğretmenliği ve Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk yıllarında açılan müzik kurumlarında yöneticilik yaparak “müzik devrimi”nin sevilmesi ve yaygınlaştırılması konusunda öncülük etmiştir Müzik tarihinde Türk Beşleri adıyla anılan sanatçılar arasında yer alır. 1971 yılında devlet sanatçısı ünvanı ile onurlandırılmıştır
Hayatı
1906 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. Babası, üst düzey bir bürokrat olan Mehmed Cemil Bey, annesi Nesibe Hanım’dır. Diplomat Feridun Cemal Bey (Erkin)’in kardeşidir. Yedi yaşındayken babasını kaybetti. Dedesi Abdullah Behçet Bey’in evinde büyüdü
İlk müzik derslerini piyano çalan annesinden aldı. Piyano derslerine önce Mercenier adlı bir Fransız öğretmenden, daha sonra İstanbul’da tanınmış bir öğretmen olan piyanist Adinolfi’den dersler alarak devam etti; bir yandan da Galatasaray Lisesi’nde eğitimini sürdürdü. Milli Eğitim Bakanlığı’nın yurtdışında müzik öğrenimi görecek gençleri seçmek için açtığı sınavı kazanarak 1925 yılında Paris’e gönderildi. Paris Konservatuarı’nda Jean Batalla, Isidor Philipp ve Camile Decreus ile piyano, Jean Galon ile armoni, Noel Galon ile kontrpuan çalıştı; daha sonra Ecole Normale de Musique’de, Jean Galon ve Nadia Boulanger’dan kompozisyon dersleri aldı.
Beş yıllık öğrenimini Paris Konservatuarı ile Ecole Normale’de başarıyla tamamlayan genç sanatçı, 1930 yılında yurda dönerek Ankara Musiki Muallim Mektebi’nde öğretmenliğe atandı. Çeşitli Avrupa kentlerinde öğrenimini tamamladıktan sonra yurda dönüp Ankara Musiki Muallim Mektebi kadrosuna katılan Ekrem Zeki Ün, Hasan Ferit Alnar, Ahmet Adnan Saygun, Necil Kazım Akses ile birlikte müzik tarihinde “Türk Beşleri” olarak anılan grubun bir üyesi kabul edildi
Paris’te başladığı “İki Dans” adlı orkestra yapıtını Ankara’da bitiren bestecinin bu ilk yaratısının dünya prömiyeri, 6 Mart 1931 yılında Riyaset-i Cumhur Filarmoni Orkestrası tarafından gerçekleştirildi.
1932 yılında piyanist ve piyano öğretmeni Ferhunde Remzi Hanım ile evlenen Ulvi Cemal Bey'in bu evlilikten Sevin (1937) ve İçten (1941) adında kızları oldu.
1936 yılında Ankara Devlet Konservatuarı’nın kurulması üzerine bu kurumun piyano bölüm başkanlığını üstlendi. 1949-1951 yılları arasında konservatuarın müdürlüğünü üstlendi. Hayatının sonuna kadar bu kurumda piyano öğretmeni ve piyano bölüm şefi olarak görevine devam etti; bir yandan da bestecilik, orkestra şefliği yaptı.
Türk Beşlerinin diğer üyeleri gibi eserlerinde halk müziği ezgilerinden yararlanan besteci, 1937 ve 1938 yıllarında yapılan birinci ve ikinci derleme gezilerine katıldı. Birinci gezide Sivas, Elazığ, Erzincan, Erzurum, Gümüşhane, Trabzon ve Rize illerinde; ikinci gezide Malatya, Diyarbakır, Urfa, Gaziantep, Maraş ve Adana illerinde eser derleme çalışmalarına katıldı
Besteci arkadaşı Necil Kazım Akses’le birlikte Carmen, Aida, Fidelio gibi çok sayıda önemli opera yapıtını Türkçe’ye kazandırarak opera repertuarımıza armağan etti ve sahnelenmesini sağladı
1943 yılında Cumhuriyet Halk Partisi’nin açtığı beste yarışmasına “Köçekçe” ve “Piyano Konçertosu” ile katıldı. Piyano Konçertosu ödüle layık görüldü; Ahmet Adnan Saygun ve Hasan Ferit Alnar ile birlikte yarışmanın büyük ödülünün sahibi oldu Bu eser, aynı yıl 11 Mart günü Riyaset-i Cumhur Orkestrası tarafından eşi Ferhunde Erkin solistliğinde seslendirildikten sonra 8 Ekim 1943’te bombardıman altındaki Berlin’de yine Ferhunde Erkin’in solistliğinde Berlin Şehir Orkestrası tarafından seslendirildi.
Sanat yaşamındaki başarıları nedeniyle Fransız ve İtalyan devletlerinin onur ve liyakat nişanları ile ödüllendirilen Erkin, 1971 yılında Türkiye Cumhuriyeti tarafından “devlet sanatçısı” ünvanı ile onurlandırıldı.
15 Eylül 1972'de, altmışbeş yaşında iken Ankara’da yaşamını yitirdi. Karşıyaka Mezarlığı’na defnedildi.
Ölümünden sonra sanatçı anısına 1985 yılında pul basıldı 1991 yılında “Çağdaş Türk müziğinin yaratılmasına zengin esin gücüyle olağanüstü katkılarından, gelecek kuşaklara aktardığı üstün eserlerinden ve yetiştirdiği değerli öğrencilerinden ötürüSevda - Cenap And Müzik Vakfı onur ödülü altın madalyası verildi.
Eserleri Hakkında
İlk yapıtlarında geç romantizm ve izlenimcilikten yola çıkan Ulvi Cemal Erkin, kısa sürede geleneksel Türk müziğinin, özellikle halk müziğinin makamsal ve ritmik gereçlerini başarıyla kullanmaya başladı; bilinçle eğildiği bu gerecin renkleriyle ulusal bireşime ulaştı. Besteci İlhan Usmanbaş “Beşler”in kişiliğinde Erkin’in bu dönemini şöyle değerlendirir:“Birinci kuşak Türk Bestecileri, 1930’larda ilk yapıtlarını verdikleri zaman, bugün insanı hayrete düşüren bir şey daha var; o da sanki Türkiye’de yüzyıllardan beri Avrupa müziği yapılıyormuş gibi yeni bir müzik diline oturmuş olmaları. Mesela Erkin’in “Beş Damla” adlı piyano parçaları 1931 tarihini taşır; yani henüz öğrenciliğini bitirip Türkiye’ye dönmüş genç bir besteci, birden bire o güne kadar Türkiye’de nasıl bir müzik yapılması gerektiğini en açık bir dille ortaya koymuştur.”
Bu çizgi, yaratılarının son döneminde doğal olarak yeni müzik tekniklerine eğilim göstermiş, sonuçta besteci, çağımıza uzanan bütün müzik tekniklerini kırk yıllık sanatsal yaşamına sığdırmayı başarmıştır
Ödüller ve Nişanlar
- 1950 Fransız Milli Eğitim Bakanlığı Palm Academique Nişanı,
- 1959 Fransa Legion d'Honneur Chevalier (şövalye) nişanı
- 1963 İtalyan Cumhuriyeti Liyakat Nişanı.
- 1970 Fransa Legion d’honneur “Officier” (subay) nişanı
- 1971 Türkiye Cumhuriyeti devlet sanatçısı ünvanı
- 1991 Sevda - Cenap And Müzik Vakfı Onur Ödülü altın madalyası
- PTT, 1985 senesinde besteci adına bir pul çıkartmıştır.
Eserleri
Şan ve Orkestra için
- Bülbül ve Ayın Ondördü, soprano ve küçük orkestra için, 1932
- Yedi Halk Türküsü, basbariton ve orkestra için, 1939
- Dizinin dört parçasının orkestra tarafından seslendirilişi: Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası, şef: Hikmet Şimşek, bas: Ayhan Baran (bas), 15 Aralık 1972.
- Türkülerin tamamının ilk seslendirilişi: Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası, şef: Tadeusz Strugala, bas: Ayhan Baran, 6 Ocak 1978
Şan ve Piyano için
- 6 Halk Türküsü, Ses ve piyano için, 1936
Koro Eserler
- İki Sesli Halk Şarkıları, iki sesli koro için 12 parça, 1936
- 6 Halk Türküsü, karma koro için, 1945
- 10 Halk Türküsü, karma koro için, 1963
Orkestra Eserleri
- İki Dans, büyük orkestra için, 1930
- İlk seslendirilişi: Riyaset-i Cumhur Musiki Heyeti, Şef: Zeki Üngör, Musiki Muallim Mektebi Salonu, Ankara, 6 Mart 1931
- Konçertino, piyano ve orkestra için, 1932
- Orkestra eşliğiyle ilk seslendirilişi: Riyaset-i Cumhur Filarmoni Orkestrası, solist: Ferhunde Erkin, şef: Ulvi Cemal Erkin, 11 Mayıs 1934.
- Bayram, büyük orkestra için, 1934
- İlk seslendirilişi: Riyaset-i Cumhur Filarmoni Orkestrası, şef: Ulvi Cemal Erkin, Ankara, 11 Mayıs 1934.
- Piyano Konçertosu, piyano ve orkestra için, 1942 (Ferhunde Erkin’e adanmıştır)
- İlk seslendirilişi: Riyaset-i Cumhur Filarmoni Orkestrası, şef: Dr. Ernst Praetorius, piyano: Ferhunde Erkin, Ankara Radyoevi, 11 Mart 1943
- Köçekçe, orkestra için dans rapsodisi, 1943 (Vedat Nedim Tör’e adanmıştır)
- İlk seslendirilişi: Riyaset-i Cumhur Filarmoni Orkestrası, şef: Dr. Ernst Praetorius, Ankara Radyoevi, 1 Şubat 1943.
- 1. Senfoni, orkestra için, 1944-46
- İlk seslendirilişi: Cumhurbaşkanlığı Filarmoni Orkestrası, şef: Ulvi Cemal Erkin, Ankara Devlet Konservatuarı Salonu, 20 Nisan 1946
- Keman Konçertosu, keman ve orkestra için, 1946-1947
- İlk seslendirilişi:Ankara Opera Evi'nin açılış töreni, Riyaset-i Cumhur Filarmoni Orkestrası, Solist: Lico Amar (keman), Ankara, 2 Nisan 1948
- 2. Senfoni, orkestra için, 1948-1951 (taslak), 1958 (orkestrasyonun tamamlanışı)
- İlk seslendirilişi: Münih Filarmoni Orkestrası, şef: Karl Oehring, Almanya, 2 Temmuz 1958.
- Senfoni Konçertant, piyano ve orkestra için, 1966
- İlk seslendirilişi: Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası, şef: Prof. Gotthold Ephraim Lessing, piyano: Verda Erman, "1. Çağdaş Türk Müziği Haftası etkinlikleri çerçevesinde, 10 Kasım 1967.
- Senfonik Bölüm, büyük orkestra için, 1968-1969
- İlk seslendirilişi: Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası, şef: Jean Perisson, Ankara, 8 Ekim 1976
Oda müzikleri
- Yaylılar Dörtlüsü, iki keman, Viyola ve Viyolensel için, 1935-36
- İlk seslendirme: Adolf Winkler (keman), Enver Kapelman (keman), İzzet Nezih Albayrak (viyola), David Zirkin (viyolonsel), Ankara Radyoevi, 1936;
- İlk kez halk önünde çalınma: aynı kadro, Ankara Devlet Konservatuarı Konser Salonu, 22 – 23 Nisan 1938.
- Piyanolu Beşli, piyano, iki keman, viyola ve viyolensel için, 1943
- İlk seslendirme: Ankara Radyosu, Ferhunde Erkin (piyano), Gilbert Back (keman), Sedat Ediz (keman), İzzet Nezih Albayrak (viyola), Mesut Cemil Tel (viyolonsel), Ankara Radyosu, 23 Ocak 1946.
- Sinfonietta, yaylı çalgılar orkestrası için, 1943 (Nazım Kamil Bayur’a adanmıştır)
- İlk seslendirme:Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası, şef: Prof. Gotthold Ephraim Lessing, Ankara Radyoevi, 1967; halk önünde ilk çalınışı: Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası, şef: Prof. Lessing, 17 Şubat 1967.
Solo piyano eserleri
- Beş Damla, piyano için beş parça, 1931
- İlk seslendirme: Sivas Orduevi, piyano: Ulvi Cemal Erkin, 7 Kasım 1931; Ankara'da ilk seslendirme Halkevi Güzel Sanatlar Şubesi, 11 Mart 1932.
- 'Duyuşlar, piyano için onbir parça, 1937
- İlk seslendirme: Ankara Halkevi, Piyano: Ferhunde Erkin, 17 Nisan 1947.
- Sonat, piyano için, 1946
- İlk seslendirme: Ankara Radyosu stüdyosu, piyano: Ferhunde Erkin, 15 Ocak 1948
- Altı Prelüd, piyano için, 1965-67
- İlk seslendirme: Ankara Radyosu, Piyano: Gülay Uğurata, 20 Kasım 1969
Keman ve Piyano
- Ninni, Improvisation ve Zeybek Türküsü, keman ve piyano için, 1929-32
- İlk seslendirme: Sivas Orduevi, Keman: Cezmi Rıfkı, Piyano: Ulvi Cemal Erkin, 7 Kasım 1931 (Yalnız "Ninni ve "Zeybek bölümleri çalınmıştır.); Eserin bütününün ilk seslendirilişi Ankara Halkevi, Keman: Necdet Remzi Atak, Piyano: Ulvi Cemal Erkin, 1932
Sahne Yapıtları
- Karagöz, çocuk oyunu için müzik, 1940
- Keloğlan, bale müziği, 1931 (bestelenme), 1950 (orkestrasyon)
- İlk temsil: 1950
Opera çevirileri
- Pietro Mascagni/Cavalleria Rusticana, (Erkin ve Fuat Turkay)
- Georges Bizet/Carmen, (Erkin ve Akses)
- Charles Gounod/Faust, (Erkin ve Akses)
- Giuseppe Verdi/Aida, (Erkin ve Akses)
- Gioacchino Rossini/Sevil Berberi, (Erkin ve Akses)
- Giacoma Puccini/İl Tabarro,(Erkin ve Halil Bedii Yönetken)
- Giuseppe Verdi/Othello, (Erkin ve Akses)
- Richard Strauss/Salome, (Erkin ve Saadet İkesus)
- Ludwig van Beethoven/Fidelio, (Erkin ve Akses)
14 Eylül 2012 Cuma
13 Eylül 2012 Perşembe
12 Eylül 2012 Çarşamba
The Phantom Of Opera
Operadaki Hayalet'in bir opera eseri olduğu sıkça düşülen bir yanılgı olmasına karşın, Operadaki Hayalet bir müzikaldir, fakat hikâye bir opera binasında geçer.
Ayrıca bakınız
- The Phantom of the Opera
- The Phantom of the Opera (film 2004)
- The Phantom of the Opera (soundtrack)
- Operadaki Hayalet (roman)
Dış bağlantılar
- The Phantom of the Opera gösterinin resmi web siesi
- Andrew Lloyd Webber's Really Useful Group web sitesi
Kaynakça
- ^ Gerald Martin Bordman (2004). The Oxford companion to American theatre p.496. Oxford University Press. "A British musical based on Leroux's famous novel".
